بازی فکری: اگه خیلی بهداشت سرت میشه، بگو کدوم آبخوری تمیز و سالمه؟
تنها روش انتقال بیماری سل، انتقال آن از یک فرد مبتلا به این بیماری است. چون سل یک بیماری عفونی واگیردار است. وقتی یک فرد مبتلا به سل، سرفه یا عطسه می‌کند، حرف می‌زند یا آواز می‌خواند، ذرات حامل باکتری سل در هوا پراکنده می‌شوند.
سل به عنوان یکی از بیماری‌های التهابی گرانولومــاتوز دسته‌بندی می‌شود. ماکروفاژها، لنفوسیت‌ها تی، لنفوسیت‌ها بی و فیبروبلاست‌ها از جمله سلول‌هایی هستند که جمع می‌شوند تا گرانولوم‌ها را تشکیل دهند. لنفوسیت‌ها، ماکروفاژهای آلوده را احاطه می‌کنند. گرانولوم از انتشار میکوباکتری‌ها جلوگیری کرده و یک محیط محلی را برای تعامل سلول‌های سیستم ایمنی بدن فراهم می‌نماید.
○ ابتلا به دیابت، بیماری کلیوی مرحله نهایی یا برخی سرطان‌ها
با‌این‌حال، توجه داشته‌باشید که غذاهای ذخیره‌شده بدون گلوتن ممکن است چربی و کالری بیش از حد داشته‌باشند.
فرد مبتلا به سل فعال، همه علائم بیماری را از خود نشان می‌دهد و می‌تواند عفونت را به افراد دیگر منتقل کند. سل فعال می‌تواند هفته‌ها یا سال‌ها بعد از سرایت عامل باکتریایی این بیماری خود را بروز دهد.
اسکن الکترون میکروگراف «مایکوباکتریوم توبرکلوزیس» علت اصلی سل «مایکوباکتریوم توبرکلوزیس»، یک باسیل بی حرکت هوازی کوچک است.[۱۱] بسیاری از ویژگی‌های بالینی منحصربه‌فرد این پاتوژن، به دلیل محتوای چربی بالای آن ایجاد می‌شود.[۱۷] این باسیل هر ۱۶-۲۰ ساعت یک بار تقسیم می‌شود. سرعت آن در مقایسه با دیگر باکتری‌ها که معمولاً در کمتر از یک ساعت تقسیم می‌شوند، آهسته است.[۱۸] غشای بیرونی میکوباکتریا از دولایه لیپیدی تشکیل شده‌است.
گاهی محدوده این ضایعات تا گردن، سینه یا زیر چشم‌ها هم گسترش پیدا می‌کند. اگر مبتلا شدیم، چه کار کنیم؟
بیماری لوپوس نوعی بیماری با درگیری چند عضو از بدن است که به‌طور واضح پوست و مخاط‌ها را مبتلا می‌کند، ولی احتمال ابتلای دستگاه‌های عصبی، کلیه، چشم، مفاصل، خون و سیستم ایمنی بدن هم در آن زیاد است.
باکتری‌های سل می‌توانند از یک منطقه آسیب‌دیده بافت وارد جریان خون می شوند. آن‌ها می‌توانند در سراسر بدن گسترش یافته و کانون‌های متعدد عفونت را ایجاد کنند که مانند برآمدگی‌های کوچک بیماری سیکل سل چیه سفید در بافت‌ها دیده می‌شوند.
[۷] سیستم طبقه‌بندی سل که جامعه بیماری‌های صدری آمریکا آن را تهیه کرده است در برنامه‌های بهداشت عمومی استفاده می‌شود.[۷۱] مدیریت[ویرایش]
در سال ۱۹۴۶، تولید آنتی‌بیوتیک استرپتومایسین، درمان مؤثر و درمان سل را به یک واقعیت تبدیل کرد. قبل از اینکه این دارو معرفی شود، تنها درمان به جز آسایشگاه‌ها مداخله جراحی بود. روش پنوموتوراکس، ریه آلوده را کلاپس و بی‌حرکت می‌کرد تا به آن «استراحت» دهد و امکان درمان ضایعات سلی را فراهم نماید.[۱۱۲] پیدایشسل مقاوم به چند دارو، دوباره جراحی را به عنوان گزینه‌ای از استانداردهای قابل‌قبول مراقبت در درمان عفونت سل معرفی کرد. مداخلات جراحی کنونی شامل حذف پاتولوژیک حفره‌های قفسه سینه (تاول) در ریه‌ها برای کاهش تعداد باکتری‌ها و برای افزایش در معرض دارو قرار گرفتن باکتری‌های باقی‌مانده در جریان خون می‌باشد.
● اگر فردی که مبتلا به سل است بیماری‌های دیگری هم داشته باشد، درمان سل فعال ممکن است دشوارتر شود.
○ اگر سل بر کلیه‌ها تأثیر بگذارد: وجود خون در ادرار و از دست دادن عملکرد کلیه